AST ve ALT’ın serum aktivitelerinin oranı ilk olarak Fernando De Ritis tarafından 1957 yılında tanımlanmıştır ve bu tarihten beri ast ve alt aktivitelerinin arasındaki oran(AST/ALT) De Ritis oranı olarak bilinmektedir.
AST ve ALT genel olarak karaciğer testlerinin sorgulanması amacıyla kullanılmaktadır. Bu enzimler normal olarak, programlanmış hücre ölümüne (apopitoz) bağlı normal hepatosit turnover’ı ile plazmadan gelen enzimlerin temizlenmesi arasındaki dengeyi temsil etmekte olup, sağlıklı bireylerde oranı sabit bulunmaktadır.
Her iki enzim de hasarlı hücrelerden hücre membranındaki permabilite artışına veya hücre nekrozuna balı olarak salınım gösterir ve bu olaylar seruma ALT veya AST kaçışına neden olarak serumdaki yüksek değerlere yol açmaktadır. ALT ve AST’nin herhangi bir zamandaki serum aktiviteleri dolaşıma girme ve ayrılmalarının nisbi oranını yansıtmaktadır. Bu transaminaz reaksiyonları karaciğer ve kasta özellikle önemli olmakla birlikte, yüksek metabolizma aktivitesi olan tüm hücrelerde önemlidir ve Tablo 8 de transaminazlar ile ilişkilinin göreceli aktivitelerini göstermektedir.
Kana salgılanan aminotransferazlar; plazmada olduğu gibi interstisyel sıvı içinde de dağılırlar ve buradan diğer serum proteinleri gibi azar azar temizlenirler ve AST, ALT den daha hızlı temizlenmektedir. Muhtemelen de Retiküloendotelyal Sistem (RES) deki hücreler tarafından katabolize edilmektedir. Hepatik sinüsoidal hücreler AST klirensi için major yapılardır. Aminotransferazlar idrarda bulunmaz ve safrada da çok küçük miktarlarda bulunurlar. Bu nedenle de ALT ve AST’nin klirensinde biliyer ve üriner atılımın rolü yok gibi gözükmektedir.142
AST nin 2 izoenzim formu bulunmaktadır . Bunlar Sitoplazmik ast (cAST) ve minokontrial AST (mAST) dir. cASTve mAST izoenzimler olup immünolojik olarak da farkılardır. mAST, insan karaciğerindeki toplam AST aktivitesinin yaklaşık% 80’ine sahip daha yaygın olan izoenzimdir. Ancak günlük pratiğimizde sık kullanılmamaktadır.
Alanin aminotransferaz (ALT) ve Aspartat aminotransferaz (AST) çeşitli klinik alanlarda çok yaygın kullanılan karaciğer enzimleridir. AST ve ALT karaciğerden kana salınmakla beraber, hemmaling olan hem de malign olmayan hücrelerden de salgılanmaktadır ve bundan çıkarımla yapılan çalışmalarda stageden bağımsız olarak bazı kanser türlerinde (üst üriner sistem ürotelyal karsinomu, gis, akciğer, pankreas, meme, endometrium ve böbrek kanserlerinde ) prognotik değer sağladığı kanıtlanmıştır.
Bezan ve arkadaşları tarafından yapılan çalışmada yükselmiş AST/ALT oranının, lokalize Renal Cell karsinomum ( RCC) cerrahisi sonrasında ve genel sağ kalım (GSK) için önemli bir belirteç olduğunu ortaya koymuştur. Nedeni olarak ortaya konulan düşünce ise kanser hücrelerinde artan anaerobik glikoliz olmasıdır yada bilinen adı ile “Warburg Etkisi” dir.
Meme kanseri de artmış glukoz metabolizması ile ilişkili olduğu için bizim hipotezimize göre AST/ALT oranı meme kanseri prognostik role sahiptir.30 Şu ana kadarki bilgilerimiz ile De-Ritis oranının meme kanserinde prognostik bir değer olup olmadığı bilinmemektedir. Bu yüzden bu metastatik olmayan meme kanserli hastalarda De-Ritis oranın prognostik değer olup olmadığı bilinmemektedir.