Kanser, Türkiye ve dünyadaki yetişkinlerde önde gelen bir ölüm nedenidir, ancak kanser ölümlerinin% 50’sinden fazlası sağlıklı yaşam tarzı seçimleriyle önlenebilir. Sağlıklı yaşam tarzı olan fiziksel olarak aktif olmak, hem kansere yakalanma riskinde hem de kanserden ölüm riskinde azalmaya fayda sağlayan önemli bir yaşam tarzı davranışıdır. Kılavuzlar ve T.C. Sağlık bakanlığı Haftada 3-4 kez ve 30-60 dakikalık orta şiddette fiziksel aktivite yapılmasını önermektedir.
Orta şiddette fiziksel aktiviteler
Dünyaca ünlü Jama Oncology dergisinde yayınlanan 18 haziran 2020 tarihinde yayınlanan bir araştırmada (1) Orta Yaşlı ve Yaşlı Yetişkinlerde Sedanter Davranışın Kanser Ölümüyle İlişkisi araştırılmıştır. Bu araştırmada 8002 kişi çalışmaya katılmış olup, çalışmaya katılanların ortalama yaşları 69.8’di . Bu çalışmada elde ettiği veriler hareketsiz olarak hayatını devam ettiren bireylerde, kansere bağlı ölümlerde risk artışı saptanmıştır. Bu çalışmada hareketsiz yaşam tarzının günde 30 dakika hafif hareketli yaşam tarzı ile değiştirilmesi, kansere bağlı ölümlerde %8 oranında azalmış risk sağladığı tespit edilmiştir. Sedanter Yaşam Tarzının ise orta ila kuvvetli fiziksel aktivite ile değiştirilmesi sonucunca ise kansere bağlı ölümlerde %31 risk azalması sağlamıştır. Bu çalışmanın sonuçlarında; hareketsiz yaşam tarzı tek başına kansere bağlı ölüm riski oluşturmakta ve sadece 30 dakika hafif ve orta derecede egzersiz ile bu riskin önemli derecede azaltıldığını göstermiştir.
Bu yazımızca bahsettiğimiz ve diğer bilimsel çalışmalarda da belirtildiği üzere , yerleşik hareketsizliğin yani sedanter-hareketsiz yaşam tarzının kansere bağlı ölümler için potansiyel bir risk faktörü olduğu kanıtlanmış olup; bütün çalışmalar yetişkinlerin daha az oturması ve uzun ömürlü olmalarını sağlamak için daha fazla hareket etmesi gerektiğini tavsiye etmektedir.
Kaynak : Gilchrist SC, Howard VJ, Akinyemiju T, et al. Association of Sedentary Behavior With Cancer Mortality in Middle-aged and Older US Adults. JAMA Oncol. Published online June 18, 2020. doi:10.1001/jamaoncol.2020.2045
